نابینایان ایرانی همواره تلاش کرده‌اند از هم‌نوعان خود در آن سوی مرز‌ها و نحوه‌ی زندگی آن‌ها و امکاناتی که در اختیار‌شان قرار می‌گیرد و پیشرفت‌هایی که در زندگی‌شان حاصل می‌شود و اتفاقاتی که برای‌شان می‌افتد خبر‌دار شوند. در گذشته این وظیفه آگاهی‌بخشی بر دوش معدود ایرانیانی بود که فرصتی برای‌شان پیش می‌آمد تا سفری به کشور‌های دیگر داشته باشند. اما امروزه با آسان‌تر شدن ارتباطات و دسترسی نابینایان به ابزار‌های ارتباطی؛ آن‌ها خود از راه‌های مختلف با دنیا در ارتباطند و اخبار مربوط به خود را پیگیری می‌کنند. نام‌های غیر ایرانی زیادی هست که نابینایان ایرانی به فراخور علاقه یا نیاز‌شان صبح تا شب در گفت و گو‌های‌شان با دیگران از آن‌ها یاد میکنند. اما شاید جالب باشد بدانیم اولین فرد غیر ایرانی که نامش وارد زبان نابینایان ایرانی شد که بود؟ ارنست جاکوب کریستوفل کشیشی آلمانی بود که امکان خواندن و نوشتن را به نابینایان ایران هدیه داد. او که خود نابینا بود در سال 1876 در استان منشن گلادباخ آلمان متولد شد. در سنین جوانی به ترکیه و ایران سفر کرد و مدارس ویژه نابینایان را در این کشورها بنا نهاد. او در سال 1304 وارد ایران شد. به شهر تبریز رفت و مدرسه نابینایان این شهر را تاسیس کرد.

وی چند سالی را در این شهر به تدریس خط بریل، زبان فارسی و آذری اشتغال داشت و پس از آن به اصفهان رفته و مرکز مشابهی را نیز در این شهر بنا نهاد.

کریستوفل تمامی آموزش‌ها و کار‌های مربوط به این مرکز از خط بریل گرفته تا زبان‌های فارسی و آلمانی و موسیقی و بیولوژی، از تعمیر وسایل گرفته تا رسیدگی به باغچه ها و تیمار حیوانات را خود به تنهایی به عهده می‌گرفت.

شاگردانش در باره‌ی او می‌گویند: با وجود این که کریستوفل فردی محکم و سخت‌گیر بود شاگردان مدرسه او را بسیار دوست می‌داشتند و با نهایت جدیت در کلاس‌های او حاضر می‌شدند و همه ساکت و آرام پای درسش می‌نشستند. در سال‌های جنگ جهانی دوم که ایران در دست نیرو‌های متفقین بود کشیش نابینا به اتهام ارتباط غیر مستقیم با ارتش آلمان نازی مجبور شد چهار سالی را در اردوگاه‌های کار اجباری بگذراند. کریستوفل پس از آزادی تاب دوری از ایران را نیاورد و دوباره به اصفهان بازگشت و کار آموزش به کودکان نابینای ایرانی را از سر گرفت و سر‌انجام در اردیبهشت 1334 درگذشت و در گورستان ارامنه اصفهان به خاک سپرده شد. این کشیش آلمانی در سال 1908 در آلمان بنیادی را برای کمک به نابینایان ساکن در کشور‌های فقیر دنیا تاسیس کرده بود که این بنیاد هنوز هم در این کشور به فعالیتهای بشر‌دوستانه خود ادامه میدهد.

بنیاد سی بی ام اکنون بیش از 31 میلیون عضو دارد و متخصصان این مرکز در بیش از 700 پروژه در 70 کشور دنیا مشارکت می‌کنند. هدف این مرکز همان‌گونه که کریستوفل خواسته بود، شناسایی مناطق محروم دنیا و فراهم آوردن امکان تحصیل برای نابینایان این مناطق است.